Yeni güne merhaba..!Ben uyanır Güneş’e selam veririm,
Onlar başlarında şapkayla çıkar sokağa.
Hava sislidir, burun ucu görünmez,
Ben beyaz rüya der, aşk eylerim,
Onlar beyaz pus der, küfrederler.
Ben şairim..
Onlar vatandaş..
Rüzgar kıyamet eser..
Ben rüzgarın türküsünü dinlerim
Yarin okşamasıdır bedenime,
Onlar saç baş düzeltirler
‘Hay senin gibi rüzgarın..’ ,
Ben ‘Yazarım’ ..
Onlar okumayan halk..
Yağmurun sağanağına yakalanmışız..
Ben kucak açarım ilk yakalanmaya,
Beni anlayan bir de sevgilim varsa..
Sırılsıklam mutluluk…
Onlar sığınacak yer ararlar kaçmaya,
Damlalar eritecektir uzuvlarını..
Ben yaşayanım..
Onlar çoktan gömülenler..
Kozada tırtıl, kelebek adımlıdır..
Ben bir günlük ömründe kelebeği,
Özgür kılarım, her kanat çırpışında.
Her çırpışı bir ömür senesine değer..
Onlar ilk çıkışında öldürmüşler zaten,
‘ Yazık..Ne kısa yaşıyor..Bir gün kime yeter..’
-Nerede aile,yuva,eş,dost,akraba..?
Ben göklerin özgürü..
Onlar yeryüzüne hapis..
Gün doğdu battı, gece körü buhram..
Sisli hava, rüzgar kıyamet, yağmur asit sanki,
Kaçışın..! Saklanın..!
Gözünüzde dünyevi bir asaletle salının..
Kaşınız göz üzere güvendesinizdir.
Ben maneviyatın evladı,
Şairim.. Yazarım.. Yaşayanım..
Göklerin özgürüyüm..
Siz de onlar işte…
Gördüğünüz hayat gördüğümün
Bilmem kaçıncı baskısı…
06-01-2012 Özkan ERDAŞ
...Sonsuz'dan bir metin daha...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder