..‘BİR’ bende ‘BİN’ sende..

Karanlığın bilmem neresinde kaybettiğim,

Ansızın çıkıverecek önüme, eli bıçaklı,

Kaç kat örülü duvarın arasına koyduğum

Derinime soğuk kanlı saplayacak..

Ellerinde bir hüner bıçağın güveniyle,

Kucağına yığılıp kalacağım, bilmiyorum

Belki de beceremeyeceğim bu kez

Ağır adam rolünü kesmeyi, ellerim havada

Teslim olacağım,

O,

Olmazı doğuracak kaderin kundağına,

Beleyip ana şefkatli sarılacak belki..

Belki çoktan koşup oynamaya başlayacak,

Bir nefes benden alıp,

Bin nefese döndürecek.

Çok yaşamalı o zaman, çok nefesli.

Açıp bağrımı kendimde saplayıveririm,

Ağır adam rolünden bozma bir ben..

Kendimde atılırım kucağına.

Teslim olurum,

O,

Bir de ‘Biz’ doğurur..

                                 

                            Yaşamaya heves,

                                                Çok nefesli…

05-01-2012                                                     Özkan ERDAŞ

...Sonsuz'dan bir metin daha...