Salı, Mart 06, 2012

.. Bir Rüzgar Bir Işık..

Tınısı yüksek müziklerin,
Denizi hırçın döven küreklerin,
Yassı taşları suda sektirmenin,
Zevkiyle yaşamak olmayacak düşlerin.
Uzun uzadıya merasimler çoğalmadan
Sevdayı mavilere sakladık
Elimizde başkasına kalmadı da belki.
Başa sarmaya niyetlendikçe
Yanlış kuvvette çektiğimiz kürekler
Teknenin rotasını çevirmekte
Tur atıyoruz bir noktasında sevdanın..

Serpil saçak dallara takıldık
Dikenleri batıyor acımazsız çalıların
Elimiz kolumuz kan ve revan,
Koşuyoruz düşe kalka toruların arasına.
Bin koştuğumuz bir varıyor gibi
Yorulmuşuz sevdanın inadına.
Her dala çarpışımızda takılıyoruz
Şimdilerde o torulukta kaybolmuş
Baltasız girmişiz evelsem var..
Gidesimiz de var onun diyarına
Hep çalı, hep toruluk..
En acınası yerde kısılı kalakalmışlık
Son bi çare havada gözlerimiz
Kalmışız yine karanlığın bağrına
Dolunay insafına…

28-01-2012                                                Özkan ERDAŞ



...Sonsuz'dan bir metin daha...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder