Giderken yanında götürmek istedi, bırakmadım..
Öyle bir tuttum ki ellerim parçalanmış, sonra farkettim..
O denli mahkum olduğumu gördüm belki, bu yüzden..
Kendime ait tek gerçeğimdi, hoş bir gülümsemeydi....Kendi gibi alıp gitmek istedi; izin vermedim, en derimime sardım..
Öyle bir şarmışım ki en derinim parçalanmış, geç gördüm..O denli muhtaçmışım demek ki, bu yüzden..
HOŞ BİR GÜLÜMSEMEYDİ.. ŞİMDİ BOŞ OLDU..
Ö.E 11.08.2010 ...Sonsuz'dan bir metin daha...
