Kaç bir zaman sonra açılır perdeler,
Ardına yalnızlığını gizlenmiş bulduğun.
Fırtınasında kaybolmuşluğunun,
En kötü düşmanın belki dimdik ayakta
Öfken ve Kayıpların...
Kaç bir zaman sonra kimsesizlik.
Boylu boyunca uzanmış koynuna,
Saçları belinden aşmış
Okşamaya kalksan elin kolun kesilecek.
Ve boynu bükük en deli sevdan'ın,
Saklanmış bir köşe başında kışı bekleyecek..
İnandığın,kaybettiğin olmuş..
Kaybettiklerin kaderin arka sıralarında
parmak kaldırmakta,
Sen söz hakkını hep dün'lere vermektesin.
Dün'lerin karanlığın ''en'' noktasında cümle sonu,
Yenilerini yazmaya ya vaktin yok
ya da çoktan kırılmış kalemlerin
Sen kimsesizliğin saçlarını okşamaktasın
Kaç bir zaman sonra açılan perdelerde
Öfken ve Kayıpların...
Kaç bir zaman sonra
Kaç bir zaman
Kaç, bir defa kaç..
Ya da kaçma savaş..
Öfken,kimsesizliğin,yalnızlığın,
İnandığın ve kaybettiğine karşı ...
26-07-2011 Ö.E.
...Sonsuz'dan bir metin daha...
